Każdy mógłby wygodnie chodzić po ulicach miast i podróżować, czyli korzystać z pojazdu. Ale góry są wyzwaniem, prowokują istotę ludzką do wysiłku, do przezwyciężania samych siebie. Są zachętą, by wznosić się coraz wyżej.
Dlaczego ludzie zdobywają szczyty?
"Bo są" - to jedyna odpowiedź ludzi gór. Bo każdy ma swoje pole - ruletkę, giełdę, motor - na którym sprawdza, co ma dla niego w zanadrzu los. Ja muszę się przekonać czy duch i ciało nie załamią się w konfrontacji z niewiadomym.
Góry są środkiem, celem jest człowiek.
Nie chodzi o to aby wejść na szczyt, robi się to,
aby stać się kimś lepszym.
W samotności ciszy gór alpinista walczy o tę jedyną, jaką daje triumf nad przeszkodami, które sam sobie narzucił, walczy o tę dumę, jaka płynie z poczucia, że jest silny i odważny. Żadna inna gra nie jest bardziej wolna od przyjemności ludzkiej natury, żaden inny typ działalności nie jest czystszy i bardziej bezinteresowny ni
„Zdobywca nie zdobywa szczytów gór...
przezwycięża swoje słabości by je zdobywać”
„Od śmierci w dolinach uchowaj nas Panie” Jerzy Kukuczka
Twór rzeczywistości zaplątanej w filozoficzną wyobraźnię umysłu kobiety której każdy oddech jest filozoficznym wytchnieniem zwyczajnej realności pachnącej latem....
W górach musisz wykonać pewien wysiłek bez zapłaty. Jest w tym mistyka, szukanie czegoś wyjątkowego. Do tego trzeba mieć pewną wyobraźnię, filozofię życiową. Nie każdego na to stać, nie każdemu się chce. Bo w górach nie ma granic, tam się szuka wolności. Są elementy rywalizacji, ale rywalizacji z postawionym celem, a nie z przeciwnikiem. Tam wciąż nie ma pojęcia: pierwszy, drugi, trzeci.
Krzysztof Wielicki
Szalony kto sądzi, że ludzkiego szczęścia trzeba szukać w zaspokajaniu pragnień,
przekonany, że dla idących liczy się przede wszystkim dojść do kresu.
A kresu przecież nigdy nie ma.
W momencie, kiedy staje się na wierzchołku, nie ma wybuchu szczęścia - szczęście przeżywa się, gdy wszystko pozostaje jeszcze przed tobą, kiedy wiesz, że do celu masz jeszcze kilkaset, kilkadziesiąt metrów, gdy jesteś tuż przed. To właśnie jest czas szczęścia.
Jerzy Kukuczka
Myślę, że łatwo jest dojść na Biegun, wejść na górę jedną czy drugą, trudniej zrozumieć po co, dlaczego? Jest tylko droga, którą trzeba iść. I nie ma sensu pytać: Dlaczego? Trzeba sobie postawić pytanie: Co dalej?
Marek Kamiński
Tak już jest w życiu, że kiedy człowiek bardzo czegoś pragnie i długo na to czeka, to wyobraża sobie, że jak osiągnie swój cel - cały świat przewróci się do góry nogami. Kiedy w końcu ten moment przychodzi, okazuje się, że nic się nie zmieniło, wszystko jest po staremu, a radość nie jest znów taka ogromna. W marzeniach finał jest dużo istotniejszy. Dopiero kiedy go osiągamy, okazuje się, że w gruncie rzeczy ważniejsze jest aby mieć cel niż żeby go osiągnąć.
Leszek Cichy
"Góry, chociaż są niezmienne, to ich smak dla każdego z nas jest inny. I to jest najpiękniejsze.
Ryszard Pawłowski
Wobec piękna gór czuję, że ON jest. I wtedy zaczynam się modlić. J.P. II
Góry mają swoją filozofię, w górach „wysoki” nie zawsze znaczy „trudny (...) Góry są tajemnicą. Stanowią wielkie misterium. Z jednej strony pasjonują i pociągają, z drugiej – wywołują lęk i budzą trwogę ks. Roman Twardowski
Wierchy nie tylko są przyjemne dla oka – one żyją. Osnute legendami, posiadają swe imiona i historię, która odbija się echem w naszych sercach i wyobraźni.
Skalne iglice i wieczne śniegi, pozornie jałowe, obojętne i nieużyteczne, wezwały ku sobie ludzi, a Ci wzięli je w posiadanie, czasem oddając nawet dla nich życie. Gaston Rebuffat
Żeby kochać góry, nie trzeba ich koniecznie widzieć; jeśli kocha się istotę najdroższą, niekoniecznie musi się ja widzieć czy słyszeć, jak do nas mówi – wystarczy sama jej obecność. W górach jest podobnie – istnieją i to wystarcza. Colette Richard
Szczęscie w górach, składa się z dziesiątków małych szczęść, przeżywanych wiele razy w ciągu dnia. Pokonanie skalnego progu, wspaniała panorama przy bezchmurnym niebie, posiłek w zacisznym namiocie, powrót do bazy. Szczęście to też lawina, która przeszła bokiem...
Każdy człowiek ma własna bramą, którą wchodzi w nieskończone przestrzenie Nieba.
Dla wielu, dla bardzo wielu tą bramą są góry. Romano E. Corunto
Aby wypełnić ludzkie serce wystarczy walka prowadząca ku szczytom Albert Camus
Góry dają wszystkim to, o czym marzą: poczucie wartości, ukojenie, nasycenie, rozrywkę i natchnienie. Oduczają przywar, wypełniają nudę i pustkę otuchą i nadzieją. Władysław Krygowski
Góry są jednym z niewielu środowisk, gdzie można zapomnieć o nękających nas kłopotach, oderwać się od powszechnej czasem szarej rzeczywistości, a także doświadczyć czegoś nowego, zobaczyć miejsca fascynujące, przyjrzeć się z bliska dzikim zwierzętom, spotkać interesujących ludzi – i być może zdobyć przyjaciół. Marek Tertelis
Stoi przed mną łańcuch górski. Niekiedy pali go słońce, niekiedy siecze deszcz, nierzadko otula mgła. Nie skarży się nigdy, nie czeka na podziękowanie. Jest zawsze majestatyczny i zawsze daje siebie. L. Boff
Można w górach być bez przerwy, można być w Tatrach kilka razy do roku - i pozostać jak głaz. ks. Roman Rogowski
Góry najlepiej uczą, że nie wszystko na tym świecie da się racjonalnie wytłumaczyć. Aleksander Lwow
Góry milczą, wszystko co milczy nadaję się do przechowywania ludzkich tajemnic. ks. Józef Tischner
Otarcie się o śmierć jest najwyższą nagrodą wspinactwa, zwycięstwa nad przeciwnościami przyrody i własnym lękiem. Jan Alfred Szczepański
Pójdźcie do nas wy, którzy w dolinach cierpicie – ( mówią góry ) wy wszyscy nędzni, słabi, cisi patrzcie: niebo nad wami śmiałe, wielkie wisi, bujne wielkie wystrzela dookoła siebie życie. Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Jesteście tylko jednym z wielu miejsc na ziemi punktem na mapie. To nasze ludzki oczy przemieniają was stale od nowa w żywe piękno. To nasze ludzkie serca pozwalają wam istnieć inaczej. Maria Kalota – Szymańska
Góry to fascynujące laboratorium, w którym człowiek jest podmiotem i przedmiotem badań. To, co biologiczne, styka się tu z tym, co duchowe, wielkość sąsiaduje z małością, życie ze śmiercią. Tu widać „królewskość” rodzaju ludzkiego – w wymiarze duchowym – i zarazem nasz zwierzęcy rodowód. Michał Jagiełło
Góry upajają. Człowiek uzależniony od nich jest nie do wyleczenia. Można pokonać alkoholizm, narkomanię, słabość do leków. Fascynacji górami nie można. E. Hillary
Tracąc góry, tracimy coś z siebie. Góry stały się częścią naszego człowieczeństwa. ks. Józef Tischner
Szczyt góry zmusza do podniesienia wzroku. Jest jakby palcem wskazującym na niebo, odsyła do zenitu, a więc do światła, do niedostępności, do transcendencji w stosunku do horyzontu w jakim poruszamy się na co dzień. Góra wraz ze swym szczytem niemal przeszywającym niebo, odwzorowuje wyprostowaną postawę człowieka, który podniósł się z nicości ziemi. Jest pewnego rodzaju symbolem zwycięstwa na siłą ciążenia. Gianfranco Ravas
Góry wymagają respektu i cierpliwości. Na sukces składają się tysiące doświadczeń. Z faktu, że ktoś jest bardzo sprawny technicznie w skałach, nie wynika jeszcze, ze poradzi sobie w górach w trudnej sytuacji, w czasie załamania pogody lub lawiny, w razie śmierci partnera czy wypadku. Można się tego nauczyć jedynie przez długoletnia praktykę. Ale przede wszystkim najważniejsza jest miłość do gór. Krzysztof Wielicki
Góry, jak jeden żywioł, uczą rozsądku ale i rozsądku wymagają! Ignorancja, brawura, głupota, lekceważenie ostrzeżeń, chęć popisania się – to katalog wad, które mogą sprowadzić nieszczęście, a nawet śmierć.
Zdobywanie gór jest sztuką miłości, motywem tożsamości, tworzeniem siebie. W.Goetel
Góry, choć są niezmienne, to ich smak dla każdego z nas jest inny. R. Pawłowski
Pobudek do wspinania się po górach jest wiele, bardzo wiele gdyż miłość do gór stanowi sferę doznań subiektywnych a często też – irracjonalnych. Dlatego odpowiedzi „DLACZEGO ?” najlepiej szukać w samym sobie. Każdego pcha ku górze jego własna siła i każdy znajduje we wspinaczce swoja własną radość. J. Nyka
Góry to walka, romantyzm, ucieczka i sport. Walter Bonati
Góry pozwalają zrozumieć, że nasze umęczone człowieczeństwo oczyszcza się i uszlachetnia przez cierpienie. Giuzeppe Mazzotti
Można po drodze w górach i w życiu zgubić po kolei wszystkie złudzenia, lecz nie wolno zgubić dwóch, wydaje się sprzecznych ze sobą racji: zdrowego rozsądku, który prowadzi oraz marzeń, które uskrzydlają. Przyjrzyj się sobie, czy ich nie zgubiłeś, bez nich nie ma sensu chodzić w góry... Władysław Krygowski
W kim tkwi chociaż iskra poezji, ten na widok gór odczuwa do nich pociąg nieokreślony; jest coś co ludzi tam zwabia. Na górze wydaje się człowiekowi, iż jest bliżej Boga. Walery Eliasz Radzikowski
Cóż zmusza cię, człowieku, abyś opuścił własne schronienie w mieście, porzucił krewnych i przyjaciół i udał się w wędrówkę poprzez góry i doliny? Cóż jeśli nie przyrodzone piękno świata. Leonardo da Vinci
W górach jest wszystko co kocham, wszystkie wiersze są w bukach. Zawsze kiedy tam wracam biorą mnie klony za wnuka .Zawsze kiedy tam wracam siedzę na ławce z księżycem. I szumią brzóz kropidła. Dalekie miasta są niczem. Jerzy Harasymowicz
Tylko pasja zdolna jest skłonić człowieka do igrania z jego samozwańczym instynktem.
Nawet zwyczajna wspinacza (...) dawała możliwość wczuwania się w prawdziwe życie: jak zimno – to przenikliwe, jak ciepło – to aż po upał wyciekający ze skał, jak pragnienie – to aż po spierzchnięte wargi, jak stromizna to lecąca w przepaść, jak przepaść – to esencja przestrzeni, jak przestrzeń – to aż po oddech nieskończoności...Michał Jagiełło
W ciągu miesiąca intensywnego życia w górach przeżywa się tyle, co zwyczajnie w czasie kilku lat; to jest zajęcie dla ludzi zachłannych na życie – życia człowiekowi jest za mało. Jerzy Kukuczka
W górach niknie bezładny zgiełk miasta, panuje cisza bezimiennych przestrzeni, która pozwala człowiekowi wyraźnie usłyszeć wewnętrzne echo głosu Boga. J.P. II
(...) wyruszać w góry w samotności miedzy niebem a ziemią, zjednoczyć się z gwiazdami i wiatrem. A wszystko, czego pragnę, to szczyt przede mną, związanie liną z Drugim i czekan w dłoni. Będą prowadzić nas gwiazdy, kierować się będziemy zapachem wiatru. Będziemy się wspinać aż do świtu, w którym w blasku słońca ujrzymy „niebo nowe i ziemię nową”. I nowe góry. ks. Roman Rogowski
Niezapomnianych wrażeń krocie dały nam góry. Dały nam czarodziejski przepych swej niezrównanej piękności, spokój i powagę szczytów, dzikość i śmiałosć fantastycznych grani, bajeczne bogactwo barw i światła, pozaziemski czar księżycowych nocy. W górach znaleźliśmy szczytną rozkosz walki i niepokojów, dziwny urok grozy i niebezpieczeństw, czar sięgania w niemożliwość, wspaniałą radość zwycięstwa. (...) Toteż święte są dla nas góry , a wielkie są dni wśród nich spędzone. Roman Kordys
Góry są w nas i przybywamy do nich dla nich samych. By poczuć ich bliskość, wielkość, majestat. Zresztą, każdy w nich szuka czegoś innego. Dla niektórych są sposobem na życie, dla innych ucieczką. Mogą też być drogim sercu wspomnieniem i wieczną tęsknotą. Wojciech Lewandowski
Kocham je. Patrzą na mnie zawsze jednakowe, zawsze jednako zimne i smutne – i zawsze wierne. Kocham je. Nauczyły mnie myśleć i czuć, słowa w rytm układać i barwić, i zsyłają mi sny, lekkie palce kładą mi na oczy i przymykają mi powieki, a potem chylą mi głowę w tył , dotykają palcem mych ust i mówią cicho: milcz.
( ... ) Kocham Tatry. Kocham ich pustkę i milczenie, ich martwość o spokój posępny. W ich mgłach błąka się myśl moja i szuka dawnych swoich wierzeń i miłości, uczuć i siły. Po ich dolinach i przełęczach chodzi myśl moja i smuci się, że nie może być ogniem w ogniu, wichrem w wichrze, światłem w świetle; że nie moża być z wami, być waszym, o duchy żywiołów! Nad potokami usiada myśl moja i smuci się... Kazimierz Przerwa Tetmajer
Wejście w góry jest mistycznym przeżyciem pozytywnym. Ułatwia akceptację negatywnych stron życia: starzenia się, słabnięcia, choroby...Wejście na szczyt jest oczyszczeniem z neurotycznych skutków codziennego życia – z bycia pochłoniętym małymi sprawami. Stres wysysa z Ciebie cały ten niepotrzebny absurd. Po wejściu na szczyt ludzi doznają uczucia odświeżenia i odnowy. Po powrocie do codziennej egzystencji jesteś zwykłym człowiekiem, a nie znerwicowanym zwierzęciem. Poza tym uprawianie wspinaczki to możliwość odkrywania prawdy o samym sobie. Moje rozumienie życia jest ukształtowane przede wszystkim przez góry. Wojciech Kurtyka
Ja nie czuje się tam samotna. Myślę, że człowiek czuje się bardziej samotny wśród ludzi. A tam ta samotność, którą wybieram sama z własnej woli jest niczym złym. Można tam cieszyć się tą samotnością a tym bardziej powrotem do ludzi. Wanda Rutkiewicz
Bezkresne, błękitne niebo opadające stromo wszędzie wokół nas jakby dzwon. Osiągniecie szczytu było wspaniałe ale bliskość nieba przerażająca. Claud Tichy
Oj! Góry nasze, góry! Leżąc tutaj na wonnej łączce, w cudowny dzień lipcowy, doznałem wrażenia tak obcego mieszkańcom równin: uczucia nieograniczonej wolności. Zapomniałem o drobiazgach życia codziennego, zapomniałem o drobnych nadziejach, marzeniach, zawodach. Tutaj wobec otaczających mnie gór, czułem się tam małym, takim pyłkiem, ze opanowała mnie żądza dążenia do rzeczy wielkich i szlachetnych. Mieczysław Karłowicz
O góry! Gdy po waszych przechadzam się szczytach, sercem jestem na ziemi, a myślami w błękitach. Feliks Łubieński
Gdy wyruszam w Tatry, czuję się stary i ociężały jak ptak pozbawiony skrzydeł, ale gdy z nich wracam, jestem odmłodzony i pełen życia. ks. Roman Rogowski
Gdy człowiek spojrzy na góry, a potem na siebie podnosi serce ku Temu, co króluje w niebie. Antoni Odyniec
To był jeden z tych widoków, które robią na człowieku niezapomniane wrażenie, zapadając głęboko w jego pamięci. Trwałe odczucia wielkości i wspaniałości dzieł przyrody, którego nigdy nie można utracić ani zapomnieć. Francis Younghusbond
Wróciłem do was, znów na was patrzę, czar piękna waszego wchłaniam całą treścią swej duszy, z miłością dotykam chropawego granitu waszych turni krzesanych, powietrzem się waszym upijam...Skarby wasze przyjmuję...Za tyle smutku, za tyle udręki...Tatry wy Boże, niczyje...Mariusz Zaruski
Mogłem w dniu dzisiejszym spojrzeć z bliska na Tatry i odetchnąć powietrzem mojej młodości. J.P. II
Widok na gmatwaninę dolin, grani i szczytów robi ogromne wrażenie. Mało jest widoków
Ukształtowały mnie góry, wychowały szczyty. H. Rawlingson
Im bliżej byłem szczytu, tym bardziej narastało we mnie przekonanie, że oto spełniło się to, o czym najbardziej marzyłem. Jerzy Kukuczka
Gdyby najkrócej określić to, co właściwie wciąż ciągnie mnie w góry, to jest to – przyjemność. Przyjemność pojawia się wtedy, gdy nie myśli się jedynie o wejściu na wierzchołek, ale gdy np. idąc po lodowcu, człowiek zaśpiewa, zaśmieje się, czy zrobi komuś jakiś kawał. Jest też w górach tyle piękna i w tylu postaciach, że trudno to wyrazić. Jest to urlop od spraw codziennych i oddalenie się od nich, choć nie oznacza to ucieczki, a tylko potrzebny względem nich dystans. Wanda Rutkiewicz
Dla mnie najcudowniejszym elementem wspinaczki są ludzie, których dzięki niej poznałem. Nie potrafię tego dobrze wyrazić słowami, lecz wspinaczka rozwija specyficzne psychiczne nastawienie – po prostu czujesz się ponad wieloma sprawami. Warren harding
Z gór każdy wraca odmieniony. Nigdy nie pozostaje ta samą osobą, co przed wyjazdem. Ma to wiele wspólnego z faktem zwolnienia tempa życia, z tym że nie jest się osaczonym przez kłopoty i zmartwienia. Po wielu mocnych przeżyciach wspinam się, aby zobaczyć inne góry i przekonać się, jak sobie poradzę tym razem. Doug Scott
Góry są po to, by przeżywać w nich radość zdobywcy, by wznosić się ponad siebie. Jan Alfred Szczepański
Wędrówki samotne oblane są w mej pamięci jakimś szczególnym, czystym blaskiem. Są to wspomnienia niezmącone żadnym dysonansem, szereg przedziwnych zespoleń z odwiecznym duchem gór, szereg hymnów w zachwycie odśpiewanych na część wszechistnienia. Mieczysław Karłowicz
Kocham góry, nie ograniczając się do konkretnego miejsca (...). Milczące, niebezpieczne czy przyjazne, zawsze skłaniają do refleksji. Są żywym przykładem na to, jak mały jest człowiek...W górach pokornieję. A gdy wędruję pustym szlakiem, gdy wokół mnie tylko widziana ze szczytu wietrzna przestrzeń, kiedy zaczyna się nowy dzień wędrówki, pełen trudu i mozołu, czuje prawdziwą wolność. Wolność, której człowiek często szuka tak daleko, nie widząc, że jest na wyciągniecie ręki – w najbliższych górach...I jeszcze jeden wymiar moich gór, naszych gór, takich, jakie widzimy i przeżywamy: w całym swym ogromie są gotowe „otworzyć się” przed wędrowcem, lecz także ( a może przede wszystkim )pozwalają mu poznać samego siebie. Każdy z nas odnajduje w górach jakieś inne swoje oblicze lub raczej w pełni odkrywa to jedyne prawdziwe. Góry nie lubią patosu; są wyniosłe ale także ciche. Wymagają od przybysza pewnej dozy pokory, uznania ich siły. Ignorowanie tych zasad byłoby nietaktem. Dopiero z gór można spojrzeć na życie w prawidłowych proporcjach, uzmysłowić sobie to, co najważniejsze, zapomnieć o codziennych problemach. Gabriel Zbylut
Po wędrówce zostawiającej tak wiele wrażeń, człowiek chciałby stad wzlecieć jeszcze wyżej, by niebu i obłokom wykrzyczeć radość uniesienia, radość przestrzeni. Jan Wiktor
Kiedy człowiek jest oddany wielkiej sprawie, musi jej nieść w darze wielkie serce. Norgaj Tenzing
W tych chmurach i górach chłodno, lecz swobodno. Wincenty Pol
My, którzy wędrujemy po górach, zawsze przedkładamy upór i wytrwałość w dążeniu do ustalonego celu nad czystą siłę. Wiemy, że każda wysokość , każdy krok muszą być pokonane cierpliwością, ciężką harówką i że pragnienia nie mogą zastąpić wysiłku. Wiemy, że trzeba się zmierzyć z wieloma trudnościami. Cieszymy się wspaniałymi scenami rozgrywającymi się przed naszymi oczami: cudownymi wschodami i zachodami słońca, pięknem wzgórz, dolin, jezior, lasów i wodospadów. Kto idzie w góry musi podjąć wysiłek. Ale z wysiłku przychodzi siła, pobudzenie wszystkich zdolności a z poczucia siły rodzi się przyjemność. Powracamy do codziennych zajęć lepiej przygotowani do boju w walce życia i do pokonania przeszkód na naszych drogach, wzmocnieni i podniesieni na duchu wspomnieniami. Edward Whymper
Są takie zjawiska, są widoki, które wielkością i pięknością swą tłumią w piersi okrzyk podziwu. Przytłoczeni niejako siłą doznawanego wrażenia, nie możemy przez chwilę owładnąć własnych myśli, zapominamy, gdzie się znajdujemy, myślimy o wszystkim, nie myśląc właściwie o niczym; chcemy objąć okiem ów przedmiot podziwu, ale ten jest za wielki zanadto rozmaity i niespodziany, tak ze zmysł i myśl potrzebują nieco czasu, aby się wyplątać z chaotycznego wrażenia.. Zaiste, tu nie opisywać, ale tylko podziwiać trzeba i korzyć się, i wielbić Boga, którego wszechmocna ręka siejąc po ziemi piękności kwiaty, nie pominęła najustronniejszego zakątka i tę dziką nagich skał pustynię ustroiła snującą się bez końca brylantową wstęgą, głuchą ciszę ożywiła szumem i hukiem, który jest tak miły dla ucha wędrowca. Maria Steczkowska
Góry są silniejsze niż obawa o siebie. Dla mnie jest to tak silne, że czuję potrzebę ciągłego bycia w górach. Ryszard Pawłowski
W górach każdy krok musi być przemyślany, każde zwycięstwo okupione jest wysiłkiem. Nauczyć się gór to nauczyć się chodzić, a co więcej, nauczyć się żyć.
Kto w górach cierpiał i był szczęśliwy, ten z nimi się nie rozłączy. Julu Kurek
Tylko od Ciebie zależy, czy to jest góra święta czy stos kamieni; czy z góry zejdziesz bardziej człowiekiem, czy tylko małpą. Przykazanie pielgrzymów z Tybetu
Najważniejszy chyba jest rozsądek. Zwalczanie fałszywego, niczym nieuzasadnionego [przekonania, że istnieją w górach bezpieczne drogi, że istnieją w ogóle całkowicie bezpieczne góry (...)Góry dają radość. Ale pod jednym warunkiem, że się je szanuje, że się ich nie lekceważy, że pamięta się o żywiole, w obcowaniu z którym obowiązują ściśle określone prawa. Łamanie tych praw, skracanie dróg, brak rozwagi, kosztuje bardzo drogo. Ceną jest często ludzkie życie. Ryszard Jaśko
Igrając na krawędzi życia i śmierci znaleźliśmy tam – wolność potrzebną jak chleb. Maurice Herzog
Charakter człowieka wyraża się nie tylko w odważnym decydowaniu się na atak, ale także w umiejętności rezygnowania. Ludwig Purtscheller
Góry w letnim zachodzącym słońcu nie przemawiają do nas ludzkim głosem, ale ciszą i pięknem natury roztaczającej się dookoła. Nie marnujmy takich chwil, ale napełniajmy się nimi i wracajmy wyciszeni.
Ważne jest nie samo osiągnięcie wierzchołka, lecz droga do niego. Joe Tasker
Góry to dla niektórych jedyna możliwość osiągania szczytów. Henryk Jagodziński
Nigdy nie jesteś pogromcą góry. Góry nie mogą być pokonane – pokonujesz twoje własne nadzieje, obawy, słabości. Jim Whittaker
Góry sprzyjają pokorze, czyli prawdzie o sobie samym. Uczą jej miedzy innymi przez to, że człowiek zmęczony wspinaniem nie ma ani sił, ani chęci, by udawać, by ukrywać swoja prawdziwą twarz. ks. Roman Rogowski
Największą przeszkodą w życiu i w górach są wątpliwości
Dla jednych góry są tylko rumowiskiem głazów, dla innych najwspanialszą architekturą, wniesioną ponad przemijaniem i trwaniem, dla jeszcze innych wiecznym niedosytem i niespełnieniem. Czym będą dla was – od was tylko zależy. Kochajcie je – będą coraz piękniejsze! Władysław Krygowski
Góry, podobnie jak morze i kobiety, są kapryśne i nieprzewidywalne.
Alpinizm, najkrócej mówiąc, to jak uprawianie seksu z tygrysem; zdeczko śmiesznie, zdeczko strasznie, a przyjemności w tym żadnej. Kiedy przed laty usłyszałem tę jakże trafną definicję choroby, na którą właśnie wówczas zapadłem, ani do głowy mi nie przyszło, że sformułował ją Rosjanin. Niedługo później, gdy "w dobie gorbaczowskiej głastnisti opadły żelazne kurtyny", a mizeria kasy nie pozwalała na dalekie lądy, miałem szczęście poznać Rosję i "bywsze" republiki oraz zakosztować rosyjskiej szkoły alpinizmu. Oczarował mnie zarówno bezkres i różnorodność górskiej przyrody Sojuza, jak i swoiste portrety ludzi wędrujących i wspinających się w tych górach. Od tamtego czasu, jak w kolejnym przysłowiu "mastiorów gornovo sporta", zarówno wędrówki, przeprawy, wspinaczki, jak i snute przy ognisku, w łaźni, w śnieżnej jamie opowieści - bo dopiero to wszystko razem w ich rozumieniu jest alpinizmem - stały się dla mnie najlepszym sposobem na... przezimowanie lata.
"Od czasu do czasu przychodził taki moment w moim życiu, w którym stawałem na rozstaju dróg. Zawsze wybierałem tą, która prowadziła z powrotem w góry, nawet, jeśli na drugiej czekała na mnie kobieta. "
Alpinizm, we wszystkich swoich formach, jest dziś bardziej popularny niż kiedykolwiek. Wyzwanie pozostaje to samo - człowiek kontra góra. Jest to walka, w której człowiek nie może być zwycięzcą. Jedyne, na co może mieć nadzieję, jest honorowy remis."
Zawsze powracam do swoich gór, ponieważ pamięć podpowiada mi, że zapomniałem już tak wiele."
Umiejętności, siła, wytrzymałość, doświadczenie, determinacja i szczęście, to prawie wszystko, czego potrzebuje alpinista, by doczekać pogodnej starości. Reszta do tego "prawie" pozostaje właśnie w gestii przypadku, zbiegu okoliczności, zrządzenia losu czy jak jeszcze byśmy tego nie nazwali."
Każdy alpinista marzy o czymś nowym, - dlatego z Tatr dążymy w Alpy, chociaż nowe, które tam znajdujemy nie jest już w pełni nowe; jest tylko czymś większym niż to, co mogą nam dać dziś Tatry. Dlatego wielcy alpiniści dążą w Himalaje(...)."
Alpinizm jest sztuką bezsensownego cierpienia, gdyż zmusza do czynienia rzeczy znienawidzonych lub nieprzyjemnych, np. marznięcia, wczesnego wstawania, dźwigania ciężkich plecaków i rezygnowania z towarzystwa kobiet. To ostatnie dałoby się wprawdzie zorganizować, ale w praktyce skuteczne połączenie wspinaczki i baby jest niemożliwe, a zresztą nie jeździ się 8000 kilometrów po to, co można mieć w domu i to w dodatku bez potrzeby wydawania kupy pieniędzy. "
Najwyraźniej górska śmierć jest nieodłącznym elementem górskiego życia"
Kiedy człowiek jest oddany wielkiej sprawie , musi jej nieść w darze wielkie serce
"Wysoko w górach często stawia sie pytania i bardzo rzadko potrafi się na nie odpowiedzieć."
”Nigdy nie oceniaj wysokości góry, dopóki nie osiągniesz jej szczytu. Wtedy zobaczysz, jak była wysoka”
"Chcesz poznać człowieka...Zabierz go w góry"
Idę w góry, tam gdzie moja dusza.
Gdzie głosu serca nic nie zagłusza,
Gdzie mam wszystko i nic mi nie potrzeba.
Gdzie mogę poczuć kawałeczek nieba.
"Jestem w tych górach od tak dawna, że chyba będę tu musiał zostać na zawsze, w półśnie ,budząc się czasem do przykrej rzeczywistości, bym nie zapomniał po co tu jestem, a potem znów wracając do krainy fantazji "
Te właśnie chwile, kiedy zapada milczenie, a wzrok błądzi po niczym nie ograniczonym przestworze gór, są najlepszą zapłatą za nasz ogromny trud. Na alpinizm składa się dziewięć części udręki, a tylko jedna część radości. O tych dziewięciu częściach szybko się zapomina. Ta dziesiąta część to wspaniały granat nieba nad głową usianego miriadami gwiazd, to uczucie radości płynące z pokonania samego siebie, własnej słabości; to więzy łączącego nas koleżeństwa i przyjaźni. O tej dziesiątej części nigdy się nie zapomina. Uczucia te zabieramy z sobą w doliny jako nasz największy skarb.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Czyż dla tej jednej chwili nie warto przeżyć tego wszystkiego? Co za cudowny kontrast, jaka wyraźna, ostra granica pomiędzy udręką, a ekstazą. Przed chwilą gotów byłem jeszcze przeklinać cały świat, złorzeczyć losowi, a teraz wziąłbym go w ramiona i ucałował z nadmiaru szczęścia.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Góry najczęściej wznoszą się na granicach między państwami, dzielą, geograficznie, narody. Ale są także miejscem spotkań ludzi żyjących po obu ich stronach, tych ludzi, których góry przyciągają, a nie odpychają.
Andrzej Paczkowski, Siedem wielkich gór
Góry to miejsca wyniosłe, bliższe niebu, otwarte na nowe horyzonty, sprzyjające modlitwie i kontemplacji. W górach przychodzą Boże inspiracje, pouczenia i objawienia.
Saturnino Mencherini OFM, L'Apennino Serafico
Jeśli coś się skończyło, to dlatego, że coś się zaczęło, że kiedyś zrodziło się w naszych marzeniach.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Nikt chyba nie kocha życia bardziej niż ludzie ocierający się o krawędź, niż ci, którzy wiedzą, jak łatwo jest stracić ten najcenniejszy dar natury.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Wielokrotnie już przekonywałem się, że najtrudniejszym zwykle momentem jest chwila powzięcia ostatecznej decyzji. To, co do tego czasu wydawało się niemożliwe, przestaje raptem przerażać, sprowadza się do naturalnych wymiarów. Trzeba się po prostu wspinać, z autopsji poznać przeszkodę, a wtedy okazuje się, że to dla ludzi.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
(...) do końca trzeba mieć napięta uwagę, (...) nie wolno pozwolić sobie na moment dekoncentracji. Przeciwnika nie wolno lekceważyć, trzeba go szanować do ostatniego metra... zejścia.
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Wyobraźnia - zbędny balast - podsuwa niepokojące obrazy, rodzi wątpliwości, każe wsłuchiwać się w melodię drżącej liny. Wiszę na niej! Od jej wytrzymałości zależy moje życie. Pode mną jedynie powietrze i hen tam, w dole, poszarpane zęby skał. Trudno uwolnić się od natrętnych myśli, co będzie...
Tadeusz Piotrowski, "W lodowym świecie trolli"
Wszystko jedno kim jesteś – jeśli jesteś człowiekiem gór
UWAGA MŁODZI LUDZIE !!! Zanim znowu wyruszycie w góry wysokie, zastanówcie się dobrze!! Moja ponad 30-letnia cieżka kariera nauczyła mnie niejednego i wiem: góry są nie tylko niebezpieczne, ale najgorsze jest to, że uzależniają. Można zrobić sobie przerwę, ale nie da się rzucić całkiem tego nałogu - to coś w rodzaju choroby nieuleczalnej, która waży potem na całym naszym życiu. Dwie, trzy, cztery wyprawy i człowiek przesiąka tym czymś, wchodzi to w geny, w krew, w biologię naszego ciała, formatuje mózg.
A nie daj Boże jak jeszcze okaże się, że to górołażenie wychodzi nam całkiem dobrze i nie wiadomo kiedy nagle staje się ono naszą drugą albo nawet pierwszą profesją, wtedy nie ma już ratunku, człowiek jest przegrany na dobre. WY MACIE JESZCZE CHWILĘ NA REFLEKSJĘ !! MOŻECIE ODSKOCZYĆ W BOK NA CHWILĘ PRZED PUŁAPKĄ!!!
Artur Hajzer
